Ona çok yakın olmak...
Bir sandalye kadar yakınında
Ama yıldızlar kadar uzaklarda...
Uzansam dokunabilir miyim ellerine ?
Okşayabilir miyim yanaklarını?
Tutabilr miyim ellerine?
Ama...
Hayır !
Yapamam.
O yanaklarını, ellerini kirletemem.
O nur yüzüne gölge olamam.
Seviyorum evet seviyorum
Ama o,
Oseviyor mu acaba?
Her akşam beni düşünüp ağlıyor mu?
Beni görünce kendine geliyor,
Görmeyince hüzünleniyormu,
Bilmiyorum.
Bildiğim tek şey onu deviyorum.
Bana çok yakında olsa,
Ydağlar kadar erişilmez,
Yıldızlar kadar uzakta da olsa,
Onu seviyorum.
Bilmiyorum en çok neyini seviyorum.
O gözlerinimi?
Kibar ellerini mi?
Pamuk gibi tenini mi?
Bana uzaklığını mı?
...
Herşeyini seviyorum onun.
Her zamanda seveceğim...
(ilk tek ve son aşkıma)
(6-12-2000 perşembe)
Kayıt Tarihi : 6.6.2001 12:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Malatyalı](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/06/06/seviyorum-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!