Dudakların konuşamadı...
Ama! ..
Yüreğin ‘seni seviyorum’ diyor...
Sen sustukça;
İçindeki nehirler, çıldırmışcasına bana doğru akıyor.
Donuk bakışların,derinlere manasız tavırlar sunsa da,
Gizliden bana koşuyor gözlerin...
Bak, ellerin üşüyor yokluğumda...
Neden inat ediyorsun? ..
Bu mesafeler neden? ..
Manasız kaçışlar...
Neden? ..
Hadi! ..
Uzaklaş! ..
Sen, alabildiğine uzaklaş! ..
Sendeki sen, ben olmuş farkına bile varamamışsın...
Kayıt Tarihi : 6.2.2005 20:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kendimizi kandırıyoruz aslında.
yüreğimiz sevdiğimizin esareti altında.
kutlarım,duyguyu çok güzel yansıtmışsınız.
tebessümle kalın....
hüsamettin GÜNAÇTI
Sevgi ve muhabbetle...
Sabiha Rana
TÜM YORUMLAR (3)