Seviyor sandım Şiiri - Dağlar Özügüç

Eğer bir daha dünyaya gelirsem
Aşık olmakta yada sevda çekmekte
Bu kadar istekli olacağımı sanmıyorum
Çünkü aşık susunca yok oluyor
Konuşunca da kifayetsiz kalıyor
Kişilik Karakter tipten asildir
Şekil özün önünde şu an bu bir gerçek
Kalmadı ki manaya önem verebilen
Ruhu olgun sevdası güzel olan
Gözleriyle şöyle güzel gülebilen
Hadi ben bulup seçemedim
Seçebilene aşk olsun

Uzaktan bakınca kusursuzdu
Bende onu birşey sandım
Kıymet verdim bağlandım
Yaklaşınca görüntü bozuldu
O güzel görüntü flu oldu
Gerçek yüzünü içinde saklamıştı
Birde onunla bir masada
Nedense karşılıklı oturduk
Konuşma taa başından lüzumsuzdu
Gözümde karardı bir hiç oldu
Sonrada birden ortadan kayboldu
Duygu dünyası bir hiçten kurtuldu

Ne bileyim seviyor gibi bakıyordu
Öyle de konuşuyordu
Güzelde gülüyordu
Birde üstelik İlgileniyordu
Seviyor sandım
Gülüşüne kandım
İyi yanıldım
Sonrada mosmor olup
Orta yerde öylece kaldım
Aman takma bu kadar boşver
Herkes kaybettiğine yansın
Oda benden başlasın

Seçilmiş yanlızlıklar olgunlaştırır
Mecbursan eğer bu zalim yalnızlığa
Hayatından var olanı da alır
Senden uzak limanlara götürür
Muhtaç olursun bir tutam mutluluğa
Dikkat et mutluluk biriktiremezsin
O sadece yaşadığın bir andır
Kalbini iyi dinle oda ya vardır
Yada sonsuza kadar yoktur
Geriye kalan koca bir yalandır
Güven yanlızca kendi hislerine
Her duygu sen varsın diye vardır