Seviyor mu sevmiyor mu diye
Bütün papatyalarla bahse girmeme gerek yok
Sevip sevmediğimi menekşe gözlerin bilir
Bir de sırrın sahibi Allah bilir
Başka bir tanığa gerek var mı?
Bizim zaten Allah'tan başka tanığımız yok ki
Biz aşkın saklı kitabını yazdık kalbimizde
İşte bundan dolayı
Seni içimden atmak öyle zor ki.
Dünya her günkü gibi kendi miğferinde dönüyor
Hayat gemisine her an binenler inenler oluyor
Seni doluya koysam almıyor boşa koysam dolmuyor
Sen orada ben burada bu handa meçhule yolcuyuz
Sanki biz bu ısmarlama hayatı yaşamaya mecburuz.
Geçen günü kırlara çıkıp papatyalara seni sordum
Neden bu kadar efkarlısın dediler
Papatya falına bakıp sevgini riske etme
O zaten seni her şeyden çok seviyor dediler
Kalbine selam verdi selviler
Sonra derken
Bir kuş gibi yüreğim sana uçup gidiverdi
İşte Allah bana
Adı aşk olan bu hicranlı derdi verdi
Bel ki bu benim sevgi imtihanımdı
Bel ki de çekmem gereken bir çilemdi.
Bahar gelmiş bayram gelmiş umurumda değil
Baktığım her şey
Her yer
Siyah beyaz bir film gibi
Nerede kaldı çocukluğumun bayramları
Nerede karlı dağların nisan baharları
Her şey senin gözlerinde saklı
Bende kalmış kalbinin, ruhunun anahtarları
Bensiz kimseye açamazsın sen onları
Onlar tıpkı yasak bir şehrin sokakları
Bensiz kimse gezemez o caddelerde
Bir gün ben seni karşılayacağım
O yasak şehirde elimde çiçeklerle.
Papatyaların günahı yok
Günah varsa failini bilmiyorum
Kimseyi de suçlamıyorum
Senden yana şikayetim yok benim
Bazen kader der geçeriz
Aşk adına çilemizi çekeriz
Çilede olsa
Ne aşk bizi terk eder
Ne de biz aşkı terk ederiz
Bakarsın bir gün
Dünyada birleşemez ise
Mahşerde birleşir ellerimiz.
Nisan-2023
İbrahim YılmazKayıt Tarihi : 9.5.2023 01:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!