Sevişmeli Gökyüzüyle Çırılçıplak..

Anlamıyorum Sizi!
Kendinize eziyetinizi.
Gökyüzü baharı fırsat bilmiş
Soyunmuş çırılçıplak, yağmur olmuş,
Dokunmak için safi teninize
Sevişmek için sizlerle.
Bırakın o kocaman şemsiyeleri
Yağmuru sevmeyen elbiseleri.
Öyle ki,
Her damlası size değemeden düşen
Yağmurun hüzün gözyaşlarıdır süzülen.
Suçlu kim sahi?
'Sıkı giyin yavrum' diyen annelerimizdir belki
Belki alışmışlığımızdır kireç kaplı taş gökyüzüne,
Ne farkeder ki?
Uzaklaşmalı bazen sevsekte insanları,
Bulmalı O yaramazı
Gözlerinde heyecanı tutmanın gökyüzünü
Ellerinde rengarenk uçurtması çimler üstünde.
Çisil çisil yağmur olmalı
Her dokunuşu tanelerin dudaklara
Serin, çekingen, masum
Aşkın, annenin, meleklerin olmalı.
Sevişmeli Gökyüzüyle çırılçıplak..
Sonra mı?
Beyaz bulutlar alacaktır yerini sahnede
Uzan boyunca çimlere
İzle bulutların sessiz tiyatrosunu
Gökkuşağının yedi kıtadan emanet renklerini
Sırılsıklam...