Sevişken Şiiri - Sırma Mersin

Her sevişmenin sonu, zamansız ayrılıktı...
Kimsesiz ruhuma yer bulamadan;
Sensizliğin gölgesine düştüm...

Sevişkenliğimle;
Sensiz ve sessiz sevdamızın ruhuna dokunmaktaydı, benliğim!
Sevişken ruhumla kölen olmuş, kadınlığım...

Nefesin bedenimi ısıtırken,
Ateşli öpüşmelerinle soluğum kesilir...

Sahipsiz ruhların içinde; kaybolan ruhum, senin kollarında canlanırken...
Uyanamadığım hayallerin arasında;
Sevişkenliğimizin kıpırtısı çoğalır...

15.4.04