Yumdum gözlerimi
Daha net görüyorum bedenimi
Belime tutunmuş ıslak saçlar
Senin sarılamadığın kadar sarılıyorlar
Demir ve pasın ilişkisi gibiydi hayat
Her ıslandığında paslanan bir beden
Göz yaşlarıyla ıslanan bir okyanus
Kabuğu güneş alan, yüreği ısınmayan
Kainat insan dolu
Kentte sevişen bedenler tutkulu
Yürekleriyle sevmeyen insanlar
Neden var oldular
Mevsimler sırayla yerlerini aldı
Güneş bir kere daha gülümsedi
Kim kirli bir dünyaya merhaba diyebilirdi
Elbette yüreği sımsıcak etrafa dokunanlar
Sevmedi mevsim bu karmaşık dünyayı
Sevişmenin varlığı gibi dağınık bir evrende
Yok olalım hadi
Tutma beni, başka bir evrende ısıtayım seni.
Ecem Mutlugüleş
Kayıt Tarihi : 2.4.2023 21:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben her zaman yanınızdayım.
Selamlarımı sevgilerimi sunuyorum
beğeni ile okudum
İlginize çok teşekkür ederim efendim
TÜM YORUMLAR (4)