Sevirem Şiiri - Özdemir Aydın 2

Bu köyü senin yüzünden sevirem.
Ele ğoş bağirsan, ele ğoş konuşirsen ki,
Hayvan sidiği koğan bu soğağları yayla çiçeği şeyedirem.
Sevmişem iştem,
Sen erik çiçeği de, ben kavağ yeli diyem,
Sen çerçi kumaşı de, ben kutlukumaş diyem,
Embele bir mendilini almışam sen goğirsan diye su çimerken anamdan bile sağlirem.
Gudiklere kuçu kuçu diyir, çağırırsan ya,
ele ğoşuma gidir, ele içim gidir,
İçimden diyrem ola Özdemir niye gudig deyilsen.
İnanki gudigin olasım gelir.
Kapında gudigin,
Ahırda gıdigin,
Bostanda gardolun,
Pinekte toyuğun,
Dalında yarpağın,
Bastığın torpağın,
Suya ciderçen geçtiğin çörpün olasım gelir.
Ben seni işte bele sevirem kurban olduğum,
Pığsırınca çoğ yaşa demeni sevirem.
Sizin kapıdan geçerken türkü söylirem ya,
Baban duyacağ diye ödüm gopir.
Gurbanın olam, ben seni anamın perçemimi goğlayıp öptüğü gibi temiz sevirem,
Seni sevirken gözlerim köyün altındaki kör göze gibi ağirler.
Ele deme inanki ne gelbime, ne de gözlerime söz geçiremiram.
Daha ne diyeyim bilmirem çi,
Ben seni Erzurum'ca sevirem, sevirem, sevirem.