Sevipte unutmak kolay mı

Sevipte unutmak kolay mı gülüm
Bu aşkı kalbinin içine gömmek kolay mı
Ya da anlamasızca hergün görürken
Bakışlar arasında kahrolmak
Evet kolay değil mi sana göre
Her geçen günün ardından yaşamayı düşünmek
Hayatın nasıl geçtiğini, asırlara bedel olan saatleri
Bana sor susuzluğu, açlığı, çıplaklığı, düşünceleri kemiren yalnızlığı...
Sen anlayamazsın, sen bilemezsin ne çektiklerimi
Eğer bilseydin yüzüstü bırakıp gitmezdin
O kahrolası ayrılığa sığınmazdın
Sığınmazdın gündüzleri yok sayan anlamsızlığa
Geriye o insanı yok eden acıyı bırakmazdın
İçimdeki öldüren acıyı bir anlatabilsem
Anlatabilseydim o yanardağın kızgınlığını
Sana bu ateşten bir parça bile sıçramasın diye
Ben yalnızca kendimi yaktım
Halimi görüyorsun değil mi sevgili
Ellerinin sıcaklığı daha gitmeden kaybettim seni
Suya her baktığımda yansıyan aksini görmemek elde mi
Sen bilemezsin yokluğunda döktüğüm gözyaşlarını
Sen bilemezsin mehtaplı gecelerde buğulu pencerelere ismini yazdığımı
Sen bilemezsin adının güzelliğini benden başka kimsenin farketmediğini
Evet sen bilemezsin
Sen bilemezsin artık
Senden bana ayrılıklar kaldığını
Ve bakışlarının da
O da anlaşılamadan
Ne yapayım söyle, söyle de rahatlat içimi
Senden medet gelmeyeceğini bildiğim halde duygularıma yeniliyorum
Kalbimde koskoca bir boşluk bıraktın geriye
Kalbimde ne varsa alıp götürüyor herşeyi
Senin bıraktığın yaraya bedel olarak
Yok artık eski dünyam
Yok artık düşlerimdeki pembe bulutlar
Yok artık yok anlasana
Nerden bilirdim dünyaların ve rüyaların benim olmayacağını
Nerden bilirdim bu hayatın sensiz olacağını
Nerden bilirdim...
Sevgiye aldandım ve sevgiliye de
Ey sevgili sen mutluluklar içinde yaşa
Sen de bilirsin ayrılıklarda mutlaka bir tarafa hüzün ve acılar düşer
O da ben olayım önemli değil
Alıştım artık yalancı baharlara
Alıştım artık umutları boyamaya
Alıştım...
Bu acının tarifi yok
Yalnızca ben bilirim
Kimse anlatamaz bunu bana
Kimse anlayamaz beni
Sen de, sen de, sen de...