Sevip De Kavuşamayanlar Şiiri - Rıza Bal ...

İnandığım pencerelerim vardı
Bakınca göreceğimi sanırdım
Geleceğimi...
İplik gibi inceldim yağmurlarda
Sadece...
Ve ben senin dışında herşeyi
Unutacaktım

Ah sevdiğim renklerim vardı
Yakışacağını düşündüğüm...
Şimdi kahverengi gözlerin kaldı
Yalnızlığım kadar büyüyen
Ve ben en çok seni sevdim bu
Evrende
Bir gece vakti sorsan ay bunun
Böyle olduğunu tescil eder

Güvendiğim arkadaşlarım vardı
Yaprak dökümüne tanık oldum,
Gittiklerinde...
Telefonlarda kırgın çıkar sesim
Bu yüzden...
Bu anlarda eğilip kirpiklerinden
Öperek geçerdim nehirlerden

Yunustan sevdiğim dizelerim vardı Sarı
çiceklerle bezenmiş
Ben sendeki o sarışınlığını sevdim
İyi şeyler düşündüğümde...
İçimde bir derin kuyu ve ben Sadece
Senin yüzünü bildim...

Bize sakladığım bir kaç şiirim Var
İkimize ait dizelerle bezenmiş
Herşey bir gün değiştiğinde
Kentler kardeşliği pekiştirdiğinde
Söyleyecektim
O an bu andır belki de...

İsrafil uyandıracaktı Uykularımda
Kan ter içinde bırakan rüyalarımı,
Yakazaları hatırlamayacaktım
Bu ikimizin hikayesiydi
Senin dışında herşeyi unutacaktım...

Sevip de kavuşamayanları sağ
Sanma onlar ölüdürler