Sevip, sevinip, her yana koşarken,
Neden dünya için paralanmışım?
Düşmanın hançeri gönüle ne ki,
Dost bildiklerimce yaralanmışım.
El, eldir; elin yaresi tez geçer,
Dostların hançeri mihengi seçer.
Umutlar tükenmiş, sevgiler naçar,
Garipler yanına, sıralanmışım.
Tek başına kaldım, yalnız dünyamda,
Şimdi kendim oldum, anam, babam da,
Abi, bacı, kardeş taştır şuramda,
Şerefimle kabre, kürelenmişim.
Ankara 2006
Kayıt Tarihi : 3.4.2006 20:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!