Sevinmesinler Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Söyleme derdini yüreğim, sevinmesinler,
Zevk almasınlar çektiğin çilelerden,
İçine gömüldüğün kederden.
Söyleme, hüznünden haz duymasınlar,
Söyleme derdini yüreğim,
Duyurmasınlar.

Kimlere anlatabilirsin ki;
İflah etmeyen karasevdanı?
Kimlere anlatabilirsin ki;
Bir ömür boyu onu beklediğini,
Tanrı ‘nın günü sorduğunu uçan kuştan, esen yelden,
Özlemlerini çektiğini yıllar yılı,
Bunalı bunalıverdiğini ayrılıklardan?
Kim senin derdine sen gibi yanabilir ki;
Candan?

Söyleme yüreğim, akıt kanlarını içine,
Kabullen dertlerini,
Çilelerini,
Özlemlerini,
Hüzünlerini,
Kabullen başına gelenleri bir büyük karasevdada,
Sanıldığından daha da büyük direnç yok mudur
İnsanda?

Üzülmek, yaralanmak kaderi yüreğin,
Madem ki; düşmüştür bir büyük aşka,
O zaman olmaması gerek hançerlerden uzak,
Var sen de razı ol başına gelenlere,
Yürek aşka düşer düşmesine ama
Düştümü bir daha kalkmamak
Üzere.

(BİR ESİNTİLİ KUŞLUK VAKTİ isimli Serbest Şiirler înden > 49-50/100)