Sevinme haline Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

Sevinme haline bakıp, aynaya
Bir bakmış gelmişsin, hazan çağına
Aynada bakarsan, eğer sen kendine
Baktıkça kızarsın, sen o aynaya.

Aynalar gülerse, senin karşında
Gelmişsin demektir, gençlik çağına
Ama sen bakmışsan hazan çağında
Kızarsın bakınca, gülen aynaya.

Hele bir kırışsın, güzel yüzlerin
Aynada kendine, bu ben demezsin
Hem bir de dolmuşsa yaşla gözlerin
Aktıkça kızarsın, bakıp aynaya.

Dert inse vurur’ da, senin yüzüne
İşlerdir o derdin, senin içine
Bakarken aynaya, soluk bir yüzünle
Kızarsın geçmişe, bakıp aynaya.

Bilir’ de Azrail, hazan vaktini
Her gece her gündüz bekler ölmeni
Tanımaz bilmezken, tam sen geleni
Hiç gerek görmezsin artık aynaya.

Gelince insana, hazan zamanı
Beklemez aynalar senin bakmanı
Ya gündüz ya gece, nöbet zamanı
Yaklaşır Azrail, sensiz aynaya.

06 Ağustos 17
Ahmet Yüksel Şanlı er