Akılla doğruyu görmeyen kişi,
Hayale sevinir düşe sevinir.
Beladan bir türlü kurtulmaz başı,
Cıvıtın artığı aşa sevinir.
Muhannet bal diye zehir içirir,
Yokluk fukarayı köyden göçürür,
Aç kurtlar sürüyü kırar geçirir,
Çakallar bulduğu leşe sevinir.
Zalim pisliğini örter kan ile,
Ceset ayrı düşer tatlı can ile,
Yargı karar verir suyu zan ile,
Vicdansızlar kirli işe sevinir.
Düzen tutmaz değişmeyen şekiller,
Emaneti sahiplenir vekiller,
Gerçekleri saptırırken akiller,
Fitnenin attığı taşa sevinir.
Uçmaya hasretken kelebek arı,
Umut çiçeklerim bekler baharı,
Kuraklaşır mevsimlerin ayarı,
Kazlar balçıktaki yaşa sevinir.
İbrahim PATAZ
17.05.207 Adana
Kayıt Tarihi : 17.5.2007 15:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!