Özü çürüyen türkülerin ömür kütüğündeyim
Derin izlerle yeşeren suretim var aynalarda
Küçücük bir kibrit kutusuna tıkılmış yüreğim
Kurtlar sofrasından kalkan itler var sokaklarda
Korkuyla büyüyor çocuklar, tatmadan sevgiyi
Zulüm kanlı bir gömlek, yaşamadık çok şeyi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim