Sevinin Yurdu Olsa Yeryüzü

Özü çürüyen türkülerin ömür kütüğündeyim
Derin izlerle yeşeren suretim var aynalarda
Küçücük bir kibrit kutusuna tıkılmış yüreğim
Kurtlar sofrasından kalkan itler var sokaklarda

Korkuyla büyüyor çocuklar, tatmadan sevgiyi
Zulüm kanlı bir gömlek, yaşamadık çok şeyi
Paslı bir çivi olduk derinlerde, nefsimiz köreldi
Öğretisiz büyüyor çocuklar, tanımadan neslini

Devşirildik yalanlarla, mülteciyiz kendi içimizde
Kutsandık acılarla, sürgündeyiz çöplüğümüzde
Kırıldı ah kanadımız, uçamıyoruz göğümüzde
Zindanlara atıldı ruhumuz, muhtacız özgürlüğe

Dağlar dile gelse şimdi, uyansa bir anda ölüler
Ağaçlar tabut olsa, bir bir içine tıkılsa zulümler
Yerler gök olsa, balıklara yem olsa ah kalleşler!
Sevinin yurdu olsa yeryüzü, yazsa bunu kalemler