Çocukça aklım erdi ereli,
Sevinemedim,
Sevinemedim,çocuk düşlerimle koşarken sokaklarımda,
Biliyordum dünyanın diğer sokaklarında koşan çocukları.
Bilyelerin topacın ve uçurtmanın peşinde çocukça terletirken sırtımızı,
Koşuyorlardı dünyanın diğer sokaklarında çocuklar,
Acının,öfkenin,silahın ve kör olası miseket bombalarının önünde.
Biliyordum ölümün kucağından gayrı sığınacak yerleri yoktu onların.
Kan kırmızı elleri, yüzleri ve bir hiç uğruna paran parça yürekleri ile
O cansız minicik bedenleriyle gözlerini görüyordum uçurtmalarımda.
Ondandır sevmediğim,sevemediğim uçurtmalarımı
Birlikte uçuralım istedim gülücüklerimizi
Sevinemedim yalancı gülücüklerimle,
Sevinemedim gözlerinin asılı kaldığı uçurtmalarımla
Sevinemedim…
2009
Metin GölKayıt Tarihi : 20.2.2009 11:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Göl](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/20/sevinemedim-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!