Sevindirin Gözlerimi Şiiri - Navruz Kaplan

Ben çok sordum gözlerime yaslıdı
Bakmaktan yolara yoruldum burda
Beklemek çok zormuş acı veriyor
Bekliyorum beni sevndirın gözleri

Kalbim duracak sanki cezamı bana
Soracağım soruyu unutum sanki ben
Hasiret sardı beni heycanl boğuştum
Zor geliyor beklemek nefesimi tutamam

Ben benim ben o ben deyilim
Eser kalmadı ki ben deyilim o
Ben avutum kendimi ben o deyilim
Sizin için ne yaptım kendimi yıpratım

Güclüyüdüm aklıma gelmezdi ki acılar
Sizin için bekledim yatım ben pusuda
Avutunuz hepiniz tek tek beni burda
Savunmadım kendimi teslim etim sizlere

Yenildim ben burada zar zor ayaktayım
Adımı bilmiyorlar demesinler Navruz dur
Ben ben olduğumda ezbere biliyordu
Ne çabuk unutuyor yalvardığı o günü

Canlı balık gibiydim yemekle doymadınız
Güneş vurdu kurutu merhemetin yokmuydu
İnsaf deyilen o zalim zaten sende yokudu
Tutuğun insanların yakasını çok yırtın

Ben yoruldum bu yolda geriye dönemem ki
Ne var ne yok sen aldın yaşamam çok zordu
Bıraktım sana miras yemekle bitmez ki
Ben istemem bıraktım azar azar ye bitmesin

Bıraktığım o sevgi kırmasan hiç bitmez ki
Kıymetini bilirsen tadına hiç doymasın
Bilinmeyen güç kuvet işte o sevgide var
Koklayarak seversen bitmez bir deriyadır