Sevindirici Kabus Şiiri - Akıllı Saçmalı ...

Son bir mısra daha yaz şef dedi içimdeki
O ana kadar öldüğümü sanıyordum sanki
O ses olmasa felçtim yoktum ve hayat yolu kesikti
Yaz diyordu bana durmadan yaz şef,ses çok derindi...

Ama ne yazacağımı hiç bilememiştim başım dönüyordu
Yoksa dönen dünya mıydı? Gözlerim çöküyordu
Hayır hayır onlar bir tan vaktindeki renklere bürünüyordu
Sanki llerim buz kutuplarını kıskandığı için soğuyordu

Ve bir çığlık! Şuurumu özlettirdi nerdeydim ben?
Soruyordum kendime polisçilik oynuyordum ama neden?
Ne yapmıştım siyahı beyaza çevirmek miydi suçum kaçışım kimden?
Uğultu var bir yerlerde biraz ıslaklık,bu beni içine alan girdap nerden?

Anlamıyorsun değil mi hala anlamıyorsun işte duymuyorsun beni
Cevapsız bırakma sorularımı lütfen sadece bunun için dön geri
Bedenimi hissetmiyorum aynı sahneleri oynatma bana hadi
Susma karşımda vurma yüzüme görmek istemiyorum acizliğimi

Konuş ruhum yazdım işte cevap ver dedikçe beni duymuyordu
Korkuyordum evet iliklerime kadar ıslatmıştım kendimi ama kimse silmiyordu
Herşey sessizliğe büründü artık kabullendim Tanrı cezalandırıyordu
Belki de saçmalıyorum ama inan bunu bile yapmayalı çok oldu...

Saat sesi...Uyandım her şey kabus her yerim ıslak
Bir dem korku bir tutam karışıklık ve hava sağanak...