Sevinçten ölmek Şiiri - Orhan Özçelik

Sonuna bir gönül beni bulurmuş,
Aklımı başımdan çeker alırmış.
Bir sevgi uğruna ölmek olurmuş,
Ben öldüm sevgilim canın sağ olsun.

Sen bana sevgini aşkını verdin,
Sevdin ya güzelim,sen beni sevdin.
Hoş geldin dünyama aşkım hoş geldin,
Ben öldüm sevgilim canın sağ olsun.

Sevinçten ölürüm yaşayamam ben,
Karanlık dünyamı aydınlatan sen.
Öyle çok mutluyum bunu bir bilsen,
Ben öldüm sevgilim canın sağ olsun.

Al benim sevdiğim bu canım senin,
Ben senin malınım,senin kölenim.
Uğruna hediye olsun bedenim,
Ben öldüm sevgilim canın sağ olsun.

Getirdin kalbini gönlüme girdin,
O güzel yüzünle yüzüme güldün.
Sen bana dünyalar bir ömür verdin,
Ben öldüm sevgilim canın sağ olsun.

Sevincim gururum özelim sensin,
Farketmez karşıma ecelim gelsin.
Sen iste,yüreğim hep seni sevsin,
Ben öldüm sevgilim canın sağ olsun