illi laciverdin üzerinde dolanan bulut mu?
Yoksa gözüm mü aklaşıyor sonunda?
O kadar mutluyum ki sevinçten ölesim geliyor.
Misal, milyarlarca yıldız varken kâinatta,
Ve aynı miktarda başak varken bir altın battaniyeli tarlada,
Ben ne kadar da yalnız yaşıyorum bir başıma…
Koymuşum derdi kederi, cüzdanımın en gereksiz tarafına…
Hava hissedilebilecek kadar soğuk,
Ama yanına sokulacak kimsem yok…
O kadar çok pozitif bakıyorum ki hayata,
Bakın düştüğüm şu halime;
Bir taş, bir ağaç bile gösterebilse duygusunu,
Bana karşı içinde bir şeyler beslediğini bilsem,
Neler yapacağım onun uğrunda…
Canı varmış, yokmuş…
Lambalar olmasa, Dolunay olmasa,
Gölgem bile terk ediyor beni yalnızlığıma.
Sigara içseydim eğer,
O bile bırakırdı gibi geliyor
Beni külleriyle birlikte baş başa…
Dumanını içimde tutayım, yeter ki terk etme beni, desem;
Umursamazlık, aldırmazlık bile yapmadan sönerdi vakti gelince.
Rüzgâr bile yol üstü diye uğruyor bana,
Bıraktığı da yalnızlığımı buz gibi çarpıyor suratıma…
Bu gördüğüm bulut mu, gökyüzünün çillerini kapatan,
Yoksa yalnız bir karıncanın, bir pamuk dalının altından semayı seyredişi mi?
Dur dur, gözlerim aklaşıyor galiba, sonunda…
Aklaşmak; Azrail’in geldiği şu beyaz ışıktı değil mi?
Evet, yalnızlığımı anlıkta olsa paylaşabilirim onunla…
O kadar mutluyum ki sevinçten ölesim geliyor işte…
10.11.2007
İlhan SağKayıt Tarihi : 11.11.2007 20:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bakın düştüğüm şu halime;
Bir taş, bir ağaç bile gösterebilse duygusunu,
Bana karşı içinde bir şeyler beslediğini bilsem,
Neler yapacağım onun uğrunda…
Canı varmış, yokmuş…
hep pozitif bak hayata İlhan kardeş, sana tebrikler. seni bizlere kazandıran serhana teşekkürler
çok güzel bir şiir okudum kaleminden tebrikler
TÜM YORUMLAR (3)