Sevinçten İki Damla

Hüzün taşarken pencerelerden
Seyretmek maziyi
Terkedilmiş viran bahçeleri
Ne sevinçler diriltir
Ne aşk gerçeği
Zamanın hoyrat pençelerinde
Can Çekleşir
Ölüme sürüklenen bedenimiz
Tutabilseydik bir anı
Ağlamayı bırakıp maziye
Dört eller sarılırdık belki de
Madem ki gitti giden
Elimizde ne varsa toplayarak
Kederi bırakıp
Birazcık neşeye yer ayırsak
Aşktan birazcık yanımıza
Sevinçten iki damla
Ölümü dünyaya bırakıp
Ruhu sonsuza yolcula.