Sevinçlerim çiçekti çocukluğumda
Sevinçlerim de soldu
Çocukluk bahar
Sevinçlerim çiçekti çocukluğumda
Kirlenirdi sevinçlerim güneş olmasaydı gönlü ablamın
Ablaların olsun en çiçek sevinç
Sevinçlerim çiçekti çocukluğumda
O bahar
Kirlenirdi gözlerim ninnileri olmasaydı ablamın
Ablamla oyunlarımın tadı oldu bal
Sevincim oldu çiçek
Ablasız çocuk yarı annesiz ve yarı yetim
Ablaların olsun en çiçek sevinç
Ablalar biliyorum güneşlere değişmem
Uyurlar çiçekleriyle
Ablalar tutarken kardeşlerinin çiçek elinden...
Ablalarda en çiçek sevinç
Ablalar ay
Ablalar güneş
O gül yapraklarından incitmeden tutuşları
Ablaları da çiçek sevgilerle sevdim
Ablamı hatırlatan ablaları hep sevdim
Öldü ablamı yıldızların yanına koydum
Gömmedim toprağa
Gül abla seni hatırlatır bana hep gül ve çiçek
Gül abla seni hatırlatsın bana hep gül ablalar ve çocuklar ve çiçekler
Sevilsin ablalar ve çocuklar
Ablamı hatırlatan ablaları çok sevdim
Ve çocukları
Çocukları nasıl sevmeyeyim
Çiçekler sevilmez mi
Sokağımızın kıymetli çiçekleri çocuklar
Cocukluğumu hatırlatır çocukları çok sevdim
Gülüşlerinde açan çiçekleri sevdim
Nerede çocuk orada çiçektir sevinç
Sevinçlerim çiçekti çocukluğumda
Kayıt Tarihi : 10.11.2017 17:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!