Terapi odasında, umutların yok oluşunu gözledim...
Bakışların nasıl donuklaştığını, çaresiz çırpınışları izledim...
Taş kesilmiş yüzleri, vücutları, umutsuz duruşları ezberledim...
Sağlığın, Tanrı armağanı bir hediye olduğunu,
Bambaşka bir anlamda öğrendim...
Her yeni günde kalan yeni ümitlerimi, onlara saçtım.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
