Sevince Sen Şiiri - Bahadır Arif Mete

Nasılda her yanım kuşanmış zırhı,
Ne bir köşesi ömrümün…
Senindir her köşesi,
Sevince sen beni!
Ne savaşlar kazanırım bilir misin?
Güldün ya sen…
Başladı bizim hikayemiz o gün,
Sevince sen beni!
Atılsa da top tüfek,
İşler mi sanırsın demirdendir.
Ferman ver can senindir,
Sevince sen beni!
Küle dönmüş bahçemde çiçek,
Sığsan keşke ellerime…
Şu hengame içinde genişliksin gönlüme,
Sevince sen beni!
Bu yüzsüz çağda,
Büsbütün içimde duran sen!
Dikili ağacımsın ezelden,
Sevince sen beni!
Biter mi can bende,
Ne duvarım var ne bacam ne kapım,
Ama ‘evimsin’ işte,
Sevince sen beni!