Sevince güzelleşir insan.
Bahar gelir kalbine, çiçekler açar.
Dökülür kurumuş yapraklar.
Dallar yeşil yeşil yapraklarla dolar.
Sevince güzelleşir insan.
Unutur sıkıntıyı, bırakır yası.
Sarılır hayata sımsıkı.
Takmaz kafaya derdi tasayı.
Sevince güzelleşir insan.
İçinde bir gül açar.
Bu gülü soldurmamak için.
Ona özenle bakar.
Sevince güzelleşir insan.
Sevdiğine tapar insan.
Güzel günlere varmanın.
Tadına varır insan...
Kayıt Tarihi : 15.8.2010 13:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)