sevince,
akan sular dururdu...
oysa,
sular durunca
hemen yosun tutardı...
o zaman
sevmek için
sular hiç durmadan akmalıydı...
sevişince,
nefesler tutulurdu...
oysa,
nefesler tutulunca
yaşam hemen dururdu...
o zaman
sevişmek için
nefesler durmadan salınıp alınmalıydı...
işte böylece
sevince de sevişince de
yaşam bir anlam kazanmalıydı...
Fikret Turhan-Yalova
24 ocak 2018
Kayıt Tarihi : 24.1.2018 20:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!