Sonbahardı geldiğin, ekimin bilmem kaçıydı, mevsim serindi ama sıcacık düştün aklıma.
Ekşimeye yüz tutmuş yüzüme yanağını sürdün, yüzümde karanfil yaprakları koştu.
Virgül koyduğum hayatımın şiirleşen cümlesi, seni çağırmak roman yazmaya benzer.
İçimde saklıyorum her halini herkesten, fakir çocuğun yamasını sakladığı gibi.
Neşenin rozetini yakama iliştiriyorsun buluşmamızın yemin töreninde.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta