Sevinç Uzaktanda Yakalanır

Uzun yıllardan sonra
Hem yaşama dönmeyi
Yaşarken acı çekmeyi
Ve bir morgun
Ne kadar yaşam
Ne kadar ölüm koktuğunu
Hastane koridorlarından hatırlıyorum
Anılarım
Bir bir başlıyor ayaklanmaya
Sonra bir ihtilal gibi girip beynime
Tekrar diriltiyor beni
Ömrümün başrolleri
Sıra kimdeydi,kaçıncı sahne
Acaba,ne kadar yaklaşmışım
Son bölüme
Ömrümün kaç perdelik zamanı kaldı
Sıra sende
Yüzündeki sarımsı hüznü
Vur yüreğime
Sonbahar sayarım
Vur gözyaşlarını
Belki bende ağlarım

Gözlerimden avuçlarına düşen
İki damla yaş
Ve senin son sözlerin
Bırak aksın dediğin
Sadece benim için..

Şimdi,burdan uyanarak hayata
Şarkılarda ağlarsam
Sonra
Nöbetçi kulübesinde sessizlik
Koğuşlarda telaş varsa
O gün yanlızsa kuşlar
Ruhumun selamı var.