izmir yokuşlarında
su serpilir gençliğime
ben uzakların yolcusu
sisin tarifini unuturum körfezde
çantamdaki kar erir
ellerini uzatır arkadaşım alsancak
iklim isyan etmez kordon yolcusuna
ay ışığı nif’ten doğar izmir’de
ve gümüş bir yol uzanır
sevgilim karşıyaka’ya
çık gece vakti sahile
gir gümüş yola
bunca yıldır
bekler beni bu rıhtım
ah karşıyaka
bir sevgilim vardı orda
denizin arkasında
çamlı sokaklarda
gölgelerimiz öpüşürdü
ve ay büyürdü
yamanlar sancısız
yamanlar şahit
dünyanın çiçeğini sunardı bize
bizimdi yakamozlar
bizimdi gümüş yol
ah karşıyaka
beyaz bir gömlek giymiştir gene
yaşam nefes alır var gücüyle
beni çağırır karşıyaka
yarım kalmış bir anıyı
tamamlamak için
Kayıt Tarihi : 29.11.2006 01:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şimdi, özlem türküleri söylüyor deniz;
Anılarla Kordon'da kafayı çekmedeyiz..
Bir hasret bulutu, gecenin karanlığında,
Her dem seni arıyor gözlerimiz...
TÜM YORUMLAR (3)