Sevinç, bir çocuğun
gözlerindeydi parlayarak.
sonsuz atmosferde kanat çırparak
uçuyordu kelebek gibi rengarenk...
Yırtılacak diye tutamadığın
bir kanattı sessizliğin adı
sevinçti sessizlik.
Yakalayamadığın çocuğun gözleriydi
yıldızlara dokunamayacağın kadar
gerçek olan...
Tutamazsın, zarar veremezsin.
yırt, yırtabilirsen çocuğun gözlerini
yakala, yakalayabilirsen sessizliği...
Sevinç,
sessizlik
sevinç,
çocuğun gözleri
tut tutabilirsen ellerinle.
Gözlerinle tutamazsan
ulaşamazsın çocuğun gözlerine...
Kayıt Tarihi : 9.4.2004 14:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!