Sevinç Sarmalında Hüzün Sarmaşığı

Bir sevinç sarmalı ki;
İçi inanç dolu; idrak, şuur, aşk dolu,
Huzur, mutluluk ve sıhhatle çevrili sağı solu,
Ümit tomurcukları daima aydınlatıyor asil yolu,
Uzanıyor tüm çehrelere, caddelere şefkat kolu…

Ama yine hüzün; tüm dalları ile sarıyor sanki
Düşünce yokuşlarımıza tırmanıyor,
Yüreklerimizi derinden ısrarla sızlatıyor,
Ocaklardan, ana yüreğinden canlar fırlatıyor,
Yara büyüyor, milletin huzurunu kanatıyor,
Terör belası tüm şubeleri ile amansızca hücum ediyor…

Myanmar’da kardeşlerimiz diri diri yakılıyor,
Uygur Türkleri planlı şekilde katlediliyor, sindiriliyor,
Âlem-i İslâm’ın sırtına kalleşçe ne yükler bindiriliyor,
Sinelerdeki hürriyet aşkı ve sancağı manen indiriliyor,
Ortadoğu cadı kazanı pervasızca ateşleniyor,
Kerkük, Filistin, Suriye’de mazlumlar can çekiştiriliyor…

Selçuklu, Osmanlı ruhu gerek bu millete,
O zaman asla düşmez Müslüman Türk zillete,
Sabır, kanaat, azim yüklü yüreklerle yaşarız,
Ceddimizi bilir küffar, setlerini yok eder taşarız,
Birlik ve dirlik ile nice hengâmeleri aşarız,

İlim, irfan ve gayret ile hemen yükseliriz,
Güçlü iman, dua ve ibadet ile serpiliriz,
Fikir, zikir, şükür ile canlanır diriliriz,
Allah bizimledir, kedere yer yok biliriz,
Kaybetme kuşağında sabreder kazanıveririz,
Asıl mücadelemiz nefis ile olanıdır, iyi biliriz…

(27 Ağustos 2015 – MANİSA)