Hayret
Nasılda değişiyor insan
Ve nasılda değişiyor
hayalleri insanın! ? ...
Bir zamanlar minik bir yürek,
Minik dilinde;
İçimde kaybolan bir şeyler var
Aldığım her nefes canımı yakıyor
Damarlarımda dolaşan kan değil...
Ben yitiğimi aramaya çıktım dostlar,
Önümde sonsuz bir yolculuk var
Yaş:1,5,15
Veyahut 55
ne farkederki,
Eğer gözlerinizi
hayata açtığınız o gün;
Hani avazınız çıktığı kadar
Bakış yaslı,kederli....gülüşler sahte artık.
Kelimeler manasız,şarkılar hissiz artık.
'Sevgi' denen duygunun lügatte adı kalmış!
Ve ne yazık sadece bir buruk tadı kalmış.
Anneciğim, birtaneciğim
Sana bir şey diyeceğim...
Odama alsam olmaz mı
Ya korkarsa bisikletim? !
Dışarısı çok karanlık
Gece,
'İstanbul'un orta yeri sinema'
demiş Şair...
'O eskidendi'diyesi geliyor insanın.
Şİmdilerde İstanbul'un orta yeri curcuna...
Garipliğimi de duysun,mahzunluğumuda
Hem sadece anam değil,
Sen bükünce dudaklarını öyle
çocuklar gibi....
İçimde dağlar yürüyor,
Fırtınalar kopuyor
yürek denizimde....
O an
Sanal bir kavanozda
Gerçek bir böcektim
İnsana dönüştüm.
Hİç bir şehrin üstüne
Bu kadar söz söylenmemiştir,
Hiç bir şehir, hiç bir zamand a
Bu kadar resmedilmemiştir...
Ey Aşıkların Şehri!
Ey Aşk Şehri!
Sızıntı var yüreğimde,
kalbimi yakıyor
Kalbim ve beynim arasında
Irmak aksa ha neyse
okyanuslar taşıyor.
hey sen okuyucu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!