Sevinç,hüzün,ayrılık

Hüzün gelince sessizce sokulur içimize,
Gözyaşları süzülür yavaşça damla,damla.
Bir masalın sonunda düşen yaprak gibi,
Hüzün de bırakır ardında yakar yüreğimizi.

Ayrılık soğuk bir rüzgar gibi eser,
Ayrılık acı bir yara gibi içe kanar.
Yollar ayrılır, adındudaklarda susar,
İçimizde büyüyen bir özlem başlar,

Yürek gece gündüz hasretle yanar,
Gözler her bakışta umudu arar.
Gelir mi, gelmez mi diye beklerken,
Yürekte, özlemle hasret çiçeği açar.

Sevinç ve hüzün, ayrılık ve hasret,
Hayatın bir parçası, duyguların ritmi.
Birbirine dokunan, iç içe geçen, saatler,
Hayatın renkleriyle yankılanır nağmeler.