Şairin hayatı şiirdir...
Gönlüm! Yine türküler söylemeye başlamışsın şiirler yazmaya?
Hayırdır, yeni baharlaramı kardın sevdanı?
Çetrefilli ama bir o kadar lezzetli bu yollarda
Dökülür elbet yaprağın son baharında
Ve bir bakmışsın en sonunda
Aşk dediğin ölümsüz, ama dünya bir varmış bir yokmuş...
Hergün seni görmek
Hergün seni sevmek
Her an sevdiğini bilmek
Bahtiyar ediyor beni
Her an yanında olmak
Benden ısbat isteme
Kendine bak da gör
Seni nasıl sevdiğimi...
İçimdeki hüzne engel olamıyorum bu gece, çekmelimiyim bu hasreti,bilmiyorum, gönül rızası olmadan çıkamadığım gibi yola, gönlümdeki hasreti de susturamıyorum...
Bir yanlışlık yok bu işte
Bir yanmışlık var
Neyin var, neyin yok sorusuna
Senim var, senim yok diyorum...
Bunca yıl nasıl göremedim bu aşkı?
Hani vardır ya;
Sevdiğine şiirler yazıp da bir türlü cesaret edip söyleyemeyen gösteremeyen, kendi içinde yaşayıp, itiraf edemeyen aşıklar...
İşte onlar gibi bizim hikayemiz...
Belki birazcık farklı
Görünene inandık, görünmeyeni yok saydık
Dökemedik dile söze
Anlatılmayan yok saydık
Engellere takıldık bu yolda hep
Göremedik sevgiyi engelleri görmekten
Senin bende gördüğün o güzellik
Aslında senin gönlünün güzelliğindendir
Senin bende gördüğün aşk
Aslında senin gönlündeki gizli hazinedir
İçine dön ey aşık.! Gör kendinde ki öz ü sırrı gör...
Gözlerinden sevdim seni
Bir sonbahar günüydü
Hiç unutmuyorum
Yüreğime değen o gözlerini
Çok derin Di bakışların
Sevdiğinin gözlerine bakıp kaybolmaktı aşk
Ve kendini bulmakdı...
siz aşkı yanlış anladınız...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!