Sınırları zorluyorum,
Hep yarınları düşünüyorum,
İçimdeki çocuksu düşlerle,
Geleceğe emin adımlarla yürüyorum.
Bakmayın benim öyle mat duruşuma!
İçim kıpır kıpır...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
uçurtmayı, kırı çiçeği çocuğu görmek ne güzel kutlarım
İşte budur "çocuk..."
Masum,
tertemiz duyguları...
İsteği de o kadar ince, duygulu...
"Verin bende kalsın çocukluğum... Gözümün önünde...
Nereye gidersem o da benimle", diyor.....
Günün en vurucu anlatımıydı şiir...
Hepimizin içinden geçirdiği, belki de diyemediği..
Kutlarım Serkan Bey, Kardeşim...
Selam olsun içindeki çocuğun masumiyetini kaybetmeyenlere...
Tebriklerimle...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta