Bakmıyorum parlak cama,
Görmemek için kelimi.
Tarak sürmüyorum ama,
Gezdiriyorum elimi,
Vayy! ..ne hale gelmiş başım.
Tıpkı dazlak olmuşum.
Daha ne ki, benim yaşım,
Altmışımı mı bulmuşum.?
Yirmi beş dahi olmadım.
Öyleyse ne bu vaziyet?
Buna sebep bulamadım.
Ettim kendime eziyet.
Uyandırdı çalar saat,
Fırlayıp koştum aynaya,
Bir ohh.. Deyip ettim rahat,
Ve başladım ağlamaya.
Ekim–1964
Adnan BüyüksoyKayıt Tarihi : 28.10.2006 17:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Önemli olan başınızın değil yüreğinizin kel kalmaması tıp kıla-tüye çare buldu ama yürek kelliğini bilim henüz çözemedi..
Sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (1)