Sevinç Şiiri - Ender Selvi

içim içime sıgmıyor
geriye bakmadan adım adım yürüyor
çağlıyanlar misali,beni benden götürüyor
durmuyor,dinlenmiyor,adeta koşuyor
gözlerim pırıl pırıl,hayata merhaba diyor
yeniden dogmuş çocuk misali
gün yüzne açmış gibi seviniyor
kahkahalar atıyor,nameler salıyor
kendi halince bir türkü tutturmuş gidiyor
hızını almış malum kanatlanmış uçuyor
kanatsız kuş böyle olmalı herhalde
mazisinden kimseye söz ettirmiyor
tertemiz sayfalar içinde methiyeler döküyor
içinde sevinç çıglıkları inliyor
dinlemiyenlerin gözlerinde parlıyor,parçalıyor
kelebekler misali şansım,ve dualarım yeniden canlanıyor
talih kuşları,halime baktıkça beni kıskanıyor
mukafatım olan yorgunlugun yerini rahatlıklar kuşatıyor
dagların üstünde kekliler gibi,vadileri inletiyor
denizlerdeki yunuslar gibi su içinde raks yapıyor
kendini ala bildiğince su üstünde taklalar atıyor
batmak sözcügüyle degil yüzmek sözcüğüyle buluşuyor
masmavi denizin üstüne sıcaklıgıyla şükürler olsun yazıyor
gökten bakarak geçenler buda kimmiş diyor
kalp kıranlar,üstünlük taslıyanlar bir birine soruyor
hamd olsun yarabbi,bu mutluluk endere çok yakışıyor
ardımdan filim çevirenler bile beni tebrik ediyor
bununlada kalmıyor dagların eteklerinde çıg olup yuvarlanıyor
ayaklarının altında kardan maskesi olanları ezip atıyor.
asla ve asla yüzsüzlere kırılmıyor...
kırılsalarda kınamıyor..
sadece hayatında layık olduklarını tadıyor.....ender SELVİ