Seni anımsadıkça
Bir nokta büyüye büyüye
Yanıma yaklaşıp kollarıma atılıyor
Bütün fotoğrafların dile geliyor
Duvarlarda. peşinden sürüklenmek istiyorum
Mutluluğun
Bir gül dalına uzanıyor kolum,en uçtaki goncaya
Dokunmak için.
Dur demek olası değil bu çekime
Toprağım sanki berekete hazırlanıyorum
Gülümsüyor bu şiirim sana
Yan yana duran iki yanardağ gibi birbirimize
Karışıyor zerrelerimiz
Düşlerin kentine koşuyoruz
Öteki baharlarda kalmaya
Medet ummuyoruz kayıp italiklerden…
onsekizaralıkikibinonbeş
Necdet ArslanKayıt Tarihi : 18.12.2015 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değerli kaleminizi saygıyla kutluyorum
Gülü tutup koklamak yerine, en uçtaki goncaya uzanmak başka türlü nasıl açıklanır?
Nasılsa alıştık kaoslara. Her birimizin ayrı bir yöntemi var 'kaos içinde mutlu görünmeye..'
Bu da 'yeni düzen' olmalı..
Tebrikler, Necdet..
TÜM YORUMLAR (4)