Paramparça uykularım,
Gecenin derinliklerinde.
Herkesin uyuduğu saatlerde,
Yalnız sen varsın hayallerimde.
Sabah olur,
Uyanır dünya,insanlar,kuşlar,çiçekler...
Ve her mevsim seni hayal etmek...
Önce bakışların,
Sanki benim baharım.
Sonra ellerin,saçların...
Sakin ve mutlu yüzün...
Doyasıya öpmek seni,
Hey yakışıklı adam.
Korkma sevgim sana candan.
Gel gelelim borcun var bana.
Hangi hesaba yazsam acaba...
Aramanın sonu yok.
Bulmalıydı ve bulmuştu,
Şefkatle uzanan bir dost eli...
Kimdi bu?
Neydi?
Neyin nesiydi?
Kalabalığın ortasında,
İki sevgili el ele...
Belliki ikiside aşkın dorugunda.
Anlamak mı dediniz? Duyar gibiyim...
Dudaklardan dökülen...
Süre sınırlı,
İnsanlar duyguları çarçabuk harcayıp tüketiyor.
O da tükeneceğinin farkında.
Ve bütün bu yapaylaştırılmış zamanın içinde,
Uzaklardan gelen,
Kışın sonu, baharın başlangıcıydı.
Nasıl unuturum,
Yürüyordun kendinden emin.
Hep aynı sona götüren o yolda...
Peşinden sürükleniyordu ümitlerim.
Şimdi sonlar başka başka,
Öldürüyor senin şu bakışların beni,
Biraz içli,biraz derin,
Bakışlarına kurban olayım senin...
Denizin feryatlı yüreğine tuzlar bastığı kıyıya terk edilmiş kırık bir kayık....
Deniz sonsuzluktur,bilinmez!
Dostlarımda biliyordu işte,
Bu bilinmezlik denizine benimde kavuşmak istediğimi....
Fakat böyle kırıkken hele de küreklerim olmadan,
Batarım taa en derine!
Tarifsiz bir aşkla bağlandım sana.
Herşeyi bıraktım geride ikimiz için.
Geldim yamacına yeni doğmuş bir bebek gibi...
Saf,arı,yalansız,oyunsuz,
İnanayım sonsuza,masallar anlat bana...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!