Suskun bir hayatta bir anda önüme çıkıverdin,
Ellerini uzatmasan da gönlünle sevindirdin,
Ve ben yine aynı rüyalarda seni keşfettim,
İçimde korkular olsa da sebepsiz sevindim,
Masla değil bunlar gerçek ama ben bilemedim…
Gül dalında bir gonca gibi seni tanımak isterdim
Üzerimdeki yorgunluğu atıp sana koşmayı dilerdim,
Lale bahçelerinde o tek gül misali su verirdim…
En sonunda da sende beni bırakıp tek ederdin,
Konuşsam anlatsam da faydasız sen bilemezdin,
İzbe bir hayat bu ve yalanlar gerçekleri söylemezsin,
Mutlaka ama bir gün mutlaka sende HİSSEDERSİN…
Kayıt Tarihi : 11.4.2007 15:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
anlatması zor sadece bir his. ama sanal buda boş buda yalan korkarım...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!