Sevim Şiiri - Salih Gufran Koç

Hızla yetişen bir çiçek gibi
Toprağı yoklamışız.
Ama olup ama ölüp, biraz yaşayıp
Güz olmuşuz, sararmışız dalımızda, kökümüzden utanmışız.
Mutluluğumuza göz dikmişler arz düşmanları Sevim,
Ne zaman tozumuz dumanımıza karışsa bizim,
Duvar örmüşler ötelere, ötekileştirmek için.
Sürmüşler şehirlere zalim ellerini,
Oyuncak etmişler yitirilmeyi.
Çamur atmışlar üstümüze Sevim,
Ol demişler olmuş, yok etmişler
Yağmura yakalanmışız üstelik,
Islak kağıt parçasına yarım harflerle bir ömrü sığdırmışlar Sevim,
Git demişler, gitmemişiz,
Çocuk olmuşum ölmüşüm, kadın olmuşum öldürülmüşüm,
Bu çağda tanrı olmuşumda insan olamamışım Sevim.