Sevilmezsin sen Şiiri - Mutlu Bal

Niye mahsunsun , gönlüm böyle ,
Dağları sıralarsın , yine bendime ..
Şöyle bakarsan , olup-bitenlere ,
Göz olsan , görmezsin sen …

Düşledin hep , kendi kendine ,
Güneş doğsa , vurmaz yüzüne ,
Arama başka , sebeptir diye ,
Cevap olsan , yetmezsin sen …

Yıkasam da seni , kırk derelerde ,
Mazhar olsan , türlü meziyetlere ,
Yine giremezsin , bir göze ,
Kirpik olsan , korumazsın sen …

Gönlüm şerrinle , yakma kimseyi ..
Sen bilmezsin , doğru söylemeyi …
İstersen getireyim , tüm alfabeyi ,
Elif olsan , okunmazsın sen …

Değersizleşir değer ,senin elinde ,
Kuruş etmezsin , nice Adem’ de …
Herkesten evvel , kendini yer de ,
Dost olsan , yetişmezsin sen …

Tek suçlusu sensin , bu işlerin !
Görünmeyen tüm , iyi niyetlerin ..
Benim başkasına değil sitemim ,
Mutlu olsan , sevilmezsin sen …