Sevilmeyeceğini Bilse De,sevdi! ..

Olmuyor,tutmuyor bu gece ellerim,
Yazmıyor Sen'i kalemim,
Yokluğundan olsa gerek,
Bu gece,bir başka kokuyor odam.
'Ayrılık kokuyor' sanki...
Hayalkırıklığına uğramış gözler,
Belli ki çok gözlemiş yollarını.
Küle dönmüş umutlarımı,
Süpürmeyi unutmuş çöpçüler.
Eksikliğin var bu gece,hüzün var,
Yarım kalmış Âşk serüvenim var.
Bir Sen yoksun! ...
Açlığa,susuzluğa,soğuğa alışsa da yürek,
Bir yalnızlığına,Bir de yokluğuna alışamadı.
Korkmadı seni sevmekten,senle olmaktan,
Ona,buna ve bir başkasına
Aldırmadı hiç,Vazgeçmedi bir an bile sevgisinden.
Gönül bu durabilir mi,Sensiz.
Bazen Ağladı,yeri geldi umutlandı,
Sevilirim diye...
Seversin diye...
Sevilmeyecekti.Bunu bilse de,Sevdi!
Alınca Haberini,tutuldu dili,
Bastı bir heyecan,öylece kalakaldı,
Bir iskemleye tutunarak doğruldu,güçlü olmalıydı.
Hala inanmasada Sevgine,
Unutulmadığını bilmek yetti ona,
Bu gecede kapayıp gözlerini,
Daldı seninle türlü hayallere,
Gerçek olması dileğiyle! ..