Sevilmek mi? Şiiri - İbrahim Cuma

Sevilmek mi?
Öyleyse bırakma yüreğini.
Olduğun her şeyken şimdi,
Olamadığın şey olma.

Olmadıklarınla dolu
Olsa da her yer!
Sen sen ol!
Sen ol...
Olduğun ol.

Damarındaki kan ol.
İçindeki can ol.
Sevilmeyen yan ol!
Ama yine de...
Sen sen ol!
Olduğun ol.

Kurul öylece gönül sehpana...
Doğru olanı irdele kendince.
Şaşma doğrularından ama;
Doğrularıyla yaşayan;
Yalnız bir Sultan ol...

Olduğu gibi olmanın cezasına
Katlanma pahasına,
Yaşamak sen gibi...
Başkası olup yanmamak sana...
Ve sehpada bir sultan öldürmek,
Dokunurken donmamak sana...

Yeryüzüne sığmayan cüretler,
Dünyayı kaplayıp göçürülen suretler gibi..
Cesur olmak maşuka...
Ve sarılırken çıkmak ayyuka...

Böylece kibarlığın, lütfun, sessizliğin
Sonsuz bir övgü konusu olacak
Yeryüzünün yedi kat püsküllü beyazlığında..
ve Aşk basit bir görev...