Sevilmek gibi var mı Şiiri - Yüksel Şeker

Uzun upuzundu gece
geçmek bilmiyordu zaman
yoruluyordum daralıyordum
eve gitmek
bacaklarımı divana uzatıp oturmak istiyordum
hele birde yanında sıcak bir bardak çayın varlığı
oh hayali bile ne güzel
tam on üç saat oldu evden uzak kalışımın
yollar bu kadar uzakmıydı
yoksa bana mı öyle geliyordu
milyon kilometreler boyu sanki yoldayım
on dört saat dolarken açtım evimin kapısını
dışarının soğuğuna inat
karşıladı beni evimin sıcaklığı
ah birde karşılayanım olaydı
kızım okula gitmiş olmalıydı
malum onun için ders zamanı
içeri girdim tam on dört saat sonra
banyoya attım kendimi
ılık bir duş iyi gelirdi ya
aklımda sen olmayaydın
neyse yaaaa
acıkmıştım, yorgundum
banyodan attım kendimi mutfağa
masanın üstünde bardağa dayatılmış bir zarf
açtım merak ve heyecanla
içinde bir not
'' Sen dünyanın en iyi babasısın seni seviyorum''
oturdum kaldım önümdeki ilk sandalyeye
arkama yaslandım
derin derin nefes aldım
ne yorgunluğum kaldı
ne daralmışlığım
ne tasa ne dert
hepsi yok oldu bir anda
''şükür'' dedim
''şükür tanrım''
sevilmek gibisi var mı şu berbat dünyada...!!!

Yüksel ŞEKER