Seyret gece mehtabını. Parlayan yıldızla ayın güzelliğini seyret. Onların bütünlüğüne bak. Onlar ilk günden beri hiç ayrılmadılar ve hiç ayrılmayacaklar. Çünkü onlar ilk günden beri yeminliler birbirilerine. Ama biz gökyüzünde bir yıldız ve ay olamadık. Tutamadık yeminlerimizi olamadık birlikte. Bir demet umuttu bizi birbirimize bağlayan. Ama olmadı başaramadık. Göçüp gittik birbirimizden. Hani ayrılık yoktu yüreklerde. Hani kaderimizde ayrılık yazılı değildi. Oysa kaderin ismiymiş ayrılık. Unutulmak varmış yürekte. Ayrı kalmak güçlendirmiyormuş sevgiyi. Ve sevgi hiç de güçlü değilmiş. Çünkü sevgi ayrılığa yenik düştü. Ama hayaller ayrılığı da yendiler. Çünkü onlar her gecemde var oldular. İşte bu yüzden hala seviyorum seni. Ve geceler var oldukça sen de sevileceksin deliler gibi…
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta