Bilmek bir yerlerden esip gelen sevginin sesini
Uyanır uyanmaz koşmadan kahvaltıya
Doya doya çıkarmak sabah güneşiyle yatak keyfini
Ardından açıp da bahçeye çıkan kapının kilidini
Doyasıya tüketmek yağmur kokan havanın nefesini
Sonra kayıplarını unutup da çıkarabilmek yeni günün kıymetini
Kahvaltıda sıcak ekmek, tavşan kanı çay ve güzelliğe açılan o senfoniyi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim