Sevilmeden sevmek nasıl bir duygu olduğunu insan başına gelince anlıyormuş.İnsanın hiç başına gelmicekmiş gibi dursada bir gün ansızın kapını çalıyor.Bu acı verici ama başka bir pencereden mutlu hayal olarak karşına çıkan bir kavram aslında.Sevilmeden sevmek bir duygu intiharı resmen.Her gece hayal ettiğin sadece hayallerinde senin.Bu resmen ölüme bile bile koşmak.Yürümek bile değil.Ama insan ne yapsın.Elinde değil.Gönül ferman dinlemiyor.Dinleseydi bu intihara kalkışmazdı.Uzaktan süslü gözüksede herşey içersine girdiğinde boş bir DÜŞ sadece...
Semra IrmakKayıt Tarihi : 30.7.2009 16:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)