Ne bahar, ne yaz,
Ne kış, ne kar,
Dört mevsimin dördü
Ne de hasretime derman
Sensiz gelmiyor yar..
Ne, yeni gelen yıl
Ne, doğum günü
Ömrümün ne dünü
Ne bu günü
Sensiz gülmüyor yar..
Sanma ki sensiz günleri yaşıyorum
Varlığına hasretim, dolmuş taşıyorum
Nerdeyse yaşamı tamamladım aşıyorum
Gönül sevmenin sevilmenin tadını unuttu
Sensiz bilmiyor can..
Bir yıl daha yaşlanmak
Mutluluk getirmiyor insana
Mutluluk;
Sevilenin kendisinde, sesinde, elinde,
Yüzünde, resminde, dilinde
Sensiz gülmenin yasaklandığı sayfalar
Sensiz silinmiyor canan..
Mustafa KARAMELEK 01.03.2011
Mustafa KaramelekKayıt Tarihi : 6.6.2011 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!